Ritthem/Rhythm

Zoals een stroom in een delta eindeloos vertakt, zo ben ik de logica van mijn gevonden materialen gevolgd tot in het onnavolgbare. Het startpunt was een kuststrook naast Ritthem.

Het is een plek die lastig te definiëren is vanwege zijn diversiteit aan materialen, natuurlijke processen en verschillende manieren waarop mensen het gebied gebruiken. Het is tegelijkertijd een natuurgebied en industriële afvalplaats. In de anderhalf jaar dat ik hier kwam werkte het gebied als een verlengde van mijn doen en denken. Materialen en onderwerpen waaiden mij aan en gedachten nestelden zich op specifieke plekjes binnen het gebied. Naast het eigen maken van de plek blijft deze mij uiteindelijk toch vreemd. Mijn gedachten en uithoudingsvermogen als mens steken af tegen het ultra-formele van de natuurlijke processen en ritmes.

Met grafische vormgeving, sculptuur, geluid en collage beweeg ik als het ware met mijn vingertoppen over het oppervlak, om zo de wereld in mij op te nemen. Alle lagen komen bij elkaar het historische van een bom smelt samen met de natuurkundige kwaliteit van de kristallen, als een huid. Deze huid vormt een lichaam en benadrukt de gemeenschappelijke materialiteit van mijn lichaam en het werk. Mijn werk als lichaam dat door middel van water beweegt en transformeert. Het werk als semi-persoon dat haar eigen eisen stelt die ik als maker volg.

Het is alsof je hoofd met het strand tweemaal daags overspoeld wordt door het getij. Om er daarna – schoongewassen, aangevuld en herschikt – toch weer precies hetzelfde uit te zien.
^ Best sound with headphones ^
Next project →
← Home
Related ↓
So You Don't Get Lost in the Neighbourhood #14